O tej roślinie do niedawna nie wiedziałam nic. Przyjechała do mojego ogrodu aż z Mazur i już została:-) Niestety nie można powiedzieć, że rosła, raczej “była”. Później okazało się, że wiosną w jej korzeniach zadomowiły się mrówki. Po oprysku dały sobie spokój, a roślina odżyła. Raczej ruszyła z kopyta i rośnie jak szalona.
Poznajcie moją miodunkę, nazywaną również pulmonarią 🙂

duży liść miodunki w moim ogrodzie

Ta ciekawa roślina rośnie nie tylko w ogrodach, ale i w formie dzikiej. Można ją spotkać w lasach i wilgotnych zaroślach. Pulmonaria kwitnie od marca do maja, małymi trąbkowymi kwiatuszkami w kolorze niebiesko-różowym, niebieskim, różowym i lekko fioletowym. Na jednej gałązce można często spotkać kwiaty o różnej kolorystyce. Jest to związane z pracą owadów- po zapyleniu kwiat zmienia się z czerwonawego na fioletowy.
W naszym kraju możemy spotkać kilka rodzajów pulmonarii. Najczęściej występuje miodunka ćma, czyli pulmonaria obscura. Ona jako jedyna nie ma nakrapianych liści. Szczególnie dekoracyjna jest miodunka plamista. Na jej zielonych liściach są białe plamki, które rozświetlają całą roślinę. Jej łacińska nazwa to pulmonaria officinalis.  Na południu Polski często występuje miodunka miękkowłosa (pulmonaria mollissima). Swą nazwę zawdzięcza aksamitnym włoskom, którymi jest pokryta. Zdecydowanie najrzadsza jest miodunka angustifolia czyli wąskolistna. Jej liście są węższe od innych odmian, a kwiaty czerwonawe i błękitne.

miodunka pstra

Miodunka to wdzięczna bylina, która dzięki swym pełzającym kłączom nadaje się na roślinę okrywową. Nie jest, jednak ekspansywna. Jej zwarte kępy można sadzić co 30 cm pod krzewami lub w towarzystwie innych cieniolubnych roślin, takich jak funkie, paprocie czy żurawki.

rozrośnięta miodunka w Ogrodzie Botanicznym w Krakowie

Ta dekoracyjna bylina lubi wilgoć i jest całkowicie mrozoodporna. Uwielbiają ją owady, wiosną aż roi się wokół niej od pszczół.
Miodunkę można rozmnażać przez podział kęp. Trzeba to robić wiosną. Można również skorzystać z nasion, ale młode rośliny nie powtarzają wtedy cech rośliny matecznej.

siewki pulmonarii

Pulmonaria lubi podłoże przepuszczalne, zasobne w składniki pokarmowe i próchnicze. Nie toleruje większego nasłonecznienia, wtedy jej liście zasychają i brązowieją. Jeśli już tak się stanie, warto je obciąć – to pobudzi roślinę do dalszego rozwoju. Uprawiając tę bylinę należy uważać na mączniaka, który czasem ją atakuje. Jeśli już tak się stanie, należy jak najszybciej spalić porażone liście, a chorą roślinę popryskać, np. Bioseptem 33 SL.
Popularność pulmonarii spowodował pojawianie się coraz to nowych jej odmian. Typowo ogrodowe są bardziej dekoracyjne od tych rosnących dziko. Najpopularniejsze są miodunki pstre, np. odmiany ‘Dora Bielefeld’ i ‘Mrs. Moon’,’Leopard’,’Pink Dawn’.
Równie popularna jest pulmonaria długolistna czyli longifolia, np. odmiana ‘Bertram Anderson’. Dla miłośników białych kwiatów też coś się znajdzie. Można już nabyć rośliny kwitnące na biało, np. odmiany ‘Alba’ i ‘Sissinghurst White’.