Lawenda wąskolistna z mojego ogrodu 🙂

Lawenda to moja jedna z ulubionych roślin. Cenię ją za długie kwitnienie, piękny zapach i kolor. Jak to zwykle bywa, najpierw kupiłam jedną sztukę. Szybko się, jednak zorientowałam jak piękne są nasadzenia grupowe, wykonane z tej rośliny i dokupiłam jeszcze kilka 🙂

Dodatkowym atutem lawendy jest to, że na nic nie choruje. Nie trzeba się męczyć z mszycami, czy innymi niepożądanymi stworkami. Najczęściej w sprzedaży spotyka się lawendę wąskolistną, czyli lekarską. Ma ona kwiaty koloru niebieskiego, jasno fioletowego i białego. Lavendula angustifolia pochodzi z basenu Morza Śródziemnego, dlatego też często jest jej u nas zimą za zimno. Trzeba na nią uważać, bo może przemarzać.

Lawenda lubi gleby przepuszczalne, żyzne i łatwo nagrzewające się. Kwiatami cieszy od lipca, choć w tym roku kwitnienie zacznie się już niedługo.

Prócz lawendy wąskolistnej, możemy się skusić też na lawendę francuską. Jej kwiaty są atrakcyjniejsze od kwiatów zwykłej lawendy, ale za to jest ona mniej odporna na mróz. Nie ma żadnych szans, aby udało jej się przezimować w Polsce. Wytrzymuje do -7 stopni. Na zimę trzeba ją zabrać do widnego i chłodnego pomieszczenia. Lawenda francuska osiąga wysokość do 50 cm.

Lawenda nadaje się jako roślina rabatowa, okrywowa, na kwiat cięty, do suchych bukietów, a także na balkony i tarasy. Pięknie pachnie i super wygląda posadzona w grupie.

Lawenda francuska

Lawendę  łatwo się rozmnaża, więc jeśli chcemy jej mieć dużo, wystarczy wczesną wiosną podzielić krzewinkę lub latem ukorzeniać jej gałązki. Konieczne jest wybranie gałązki oderwanej z piętką. W moim ogrodzie ukorzeniałam już lawendę w skrzynce, w mieszance piasku i torfu (pół na pół). Trzeba tylko pamiętać, że taki żłobek lawendowy musi być ustawiony w lekko zacienionym miejscu. Śmiało można próbować, przecież lawendy nigdy za dużo 🙂

Lawenda nie lubi nadmiaru wody i zimna. W przypadku podmarznięcia  wiosną, kiedy zacznie wypuszczać młode gałązki, należy jej te suche wyciąć.

Wszystkie źródła mówią o cięciu lawendy to samo, czyli, że trzeba ją przycinać 2 razy w roku. Pierwszy raz latem, po przekwitnieniu i drugi raz wczesną wiosną. Letnie cięcie jest delikatne i ma tylko pobudzić roślinę do wydania nowych pąków i kwiatów. Cięcie wiosenne, natomiast musi być radykalne. Chodzi o to, żeby krzewinka się rozkrzewiła i nabrała właściwego kształtu. Nie ma nic gorszego niż nieprzycinana lawenda, która wygląda okropnie. Żeby przywrócić jej zwarty pokrój trzeba ją diametralnie przyciąć. Fantastycznie wyglądają krzaczki lawendy uformowane na kule, czy też na półkule 🙂 Tak przycinane, mają szansę kwitnąć obficiej- roślina wypuszcza pąki z każdej swojej strony i obsypuje się kwieciem na całej swojej powierzchni.

Mnie osobiście marzy się cały rząd białej lawendy. Z nasionkami nie ma problemu, tylko że ja jestem niecierpliwa w tej kwestii, a roślinek nie ma, chyba, że w sprzedaży internetowej. Jedno jest pewne – w ogrodzie musi jeszcze przybyć tych roślinek 🙂