Klon Drummondii jest odmianą klonu pospolitego, pierwszy raz wprowadzoną do handlu w 1890 roku. Od tej pory cieszy się sporą popularnością, co nie jest zaskoczeniem, bo zdecydowanie jest to roślina piękna i godna polecenia.

klon zwyczajny Drummondii

Drzewo to nie ma specjalnych wymagań glebowych. Można je sadzić w każdą, przeciętną ziemię. Należy jedynie unikać miejsc zbyt suchych i bardzo mokrych. Drummondii ma kilka zalet. Największą z nich jest zdecydowanie barwa jego liści. Regularne, jasnozielone, początkowo z kremowym, później z białym obrzeżeniem, tworzą niepowtarzalny widok. Klon ten, dzięki swojej kolorystyce, wspaniale prezentuje się na tle ciemnej zieleni innych roślin. Dodatkową zaletą tego drzewa jest jego miododajność, dzięki której ogród, w którym rośnie, jest licznie odwiedzany przez pszczoły. Kolorystykę Drummondii wzbogacają młode przyrosty, które mają barwę lekko różową. Drzewo to zaliczane jest do alejowych i parkowych, dobrze radzi sobie w mieście. Osiąga wysokość 12 m i szerokość 7 m. Formy szczepione na pniu nie osiągną takich rozmiarów i zmieszczą się nawet do mniejszych ogrodów.

biało-zielone liście klonu Drummondii

Czasem spośród regularnej korony wyrastają pędy z całkowicie zielonymi liśćmi, bez charakterystycznej dla tej odmiany, białej obwódki. Takie pędy należy wyciąć. Chcąc bardziej zagęścić koronę drzewa, jego zbyt długie przyrosty, można skracać, co pobudzi go do wytwarzania bocznych odrostów.

Klon Drummondii jest rośliną, która najlepiej rośnie w miejscu słonecznym i lekko zacienionym.  W związku z tym, że drzewo to pochodzi z Europy, jest całkowicie odporne na mróz. Jest to roślina prawie “bezobsługowa” i bardzo dekoracyjna, dlatego uważam, że jeśli tylko jest na nią miejsce, powinna się znaleźć w każdym ogrodzie. Zwłaszcza, że rośnie szybko i na efekt nie trzeba długo czekać.